سلام پرتوکار

این تصویر سی تی بازسازی شده از جمجمه  یه بچه 6 ماهه است که دچار سینوستوز سوچورال متعدد شده ( سوچور ساجیتال و قسمتی از سوچر لامبدوئید)  علاوه بر اون دچار بد فرمی چیاری هم هست.

یعنی اینکه زمانیکه انسان متولد میشه استخوان های جمجمه به صورت صفحاتی هستند که بینشون استخونی نشده و محل اتصال صفحات بافت غضروفی وجود داره به مرور زمان این اتصالات سخت میشه و صفحات در هم فرو میره به این اتصالات توی آناتومی اصطلاحا سوچر می گیم حالا وقتی این سوچر ها زودتر از حد معمول مثلا قبل از یکسالی بسته بشن چه اتفاقی میافته؟ مسلما مغز جای کافی برای رشد نداره و عوارض عصبی داره پس چاره چیه؟ باید در صورت تشخیص چنین وضعیتی با جراحی سوچرهای بسته شده رو باز کرد!

بدفرمی چیاری  به طور کلی به بد ریختی ساختارهای فوس خلفی گفته میشه که درجات مختلفی داره!

شاید شنیده باشید که وقتی دو نفر یک ارتباط عمیق را تجربه می‌کنند، به صورت عامیانه و خودمانی گفته می‌شود که آنها در یک طول موج قرار دارند. شاید جالب باشد که بدانید به تازگی برای این حرف یک توجیه عصب‌شناسی پیدا شده است!

زمانی که یک نفر سرگرم نقل داستانی است، چنانچه از راوی و شنونده داستان اسکن مغزی عملکردی گرفته شود، فعالیت عصبی یکسانی در هر دو نفر مشاهده خواهد شد. هر چقدر ارتباط بین دو نفر قوی‌تر باشد، این میزان جفت شدن، بیشتر می‌شود.

برای انجام این آزمایش و رسیدن به چنین نتیجه جالبی از نوع خاصی از MRI موسوم به MRI عملکردی یا fMRI استفاده شد. این اسکن میزان جریان خون را در مغز نشان می‌دهد. طبعا زمانی که یک قسمت از مغز فعال‌تر می‌شود، میزان جریان خونش هم افزایش می‌یابد. به این ترتیب اسکن عملکردی قادر به نشان دادن میزان فعالیت در مناطق مختلف مغز است.

با وجود اینکه مناطق مختلفی از مغز مسئول صحبت و شنوایی هستند، با این وجود در زمان برقراری ارتباط مناطق یکسانی از مغز راوی و شنونده حرف‌ها، از خود فعالیت نشان می‌دهند.

دستگاه سی تی اسکن سر پرتابل! شرکت نورولوژیکا این دستگاه رو ساخته و مجوز اون رو از اف دی ای گرفته! سی اسکنری هم برای کل بدن در دست ساخت و آزمایش داره!

گودی بیش از حد کمر یا هیپرلوردوزیس (hyperlordosis) به افزایش بیش از حد انحنای کمر می گویند.

البته همه افراد به صورت طبیعی دارای یک گودی در ناحیه پایین کمر هستند و آنچه که موجب می‌شود انحنای موجود در پایین کمر، غیرعادی و به صورت یک بیماری شناخته شود، افزایش بیش از اندازه این گودی است.

علت
ستون فقرات توسط تعداد زیادی عضله محافظت می شود که سلامت و تعادل آن ها در سلامت ستون فقرات نقش مهمی ایفا می کند.
عدم تعادل در عضلات، یعنی قوی بودن برخی و ضعف بعضی دیگر، موجب پدید آمدن ناهنجاری هایی در شکل کلی ستون فقرات خواهد شد.
در این میان نقش عضلات شکمی، بازکننده های مفصل پا به لگن و عضله بزرگ پشت باسن مهم تر است.

علائم
- درد کمر بیشتر از سه روز
- خستگی همراه با درد کمر
از پوشیدن کفش های خیلی پاشنه بلند که باعث انحنای بیش از حد کمر می شود خودداری کنید
تشخیص
- معاینه فیزیکی از ستون فقرات
- عکس ستون مهره ها
- سی تی اسکن

درمان
- ضددردهای مخدر، ضد التهاب ها (مانند آسپیرین و بروفن) و داروهای شل کننده عضلانی.
- در موارد اکتسابی گودی کمر مانند چاقی شکم و نشستن ناصحیح ، می‌توان با اصلاح وضعیت و انجام تمرینات ورزشی این بیماری را درمان کرد.
- در موارد گودی کمر مادرزادی، درمان بسیار سخت است و تنها می‌توان از فیزیوتراپی و انجام تمرینات ورزشی کمک گرفت.

راه های جلوگیری از گودی کمر
- ایستادن: اجتناب از طولانی ایستادن و راه رفتن، خم شدن به سمت جلو در هنگام کار. به هنگام ایستادن، سعی کنید قفسه سینه به طرف جلو و عضلات شکم جمع گردد و از قفل کردن زانوها در حالت ایستاده خودداری شود.
- نشستن: استرس و فشار بر روی کمر بیشتر در حالت نشسته است تا ایستاده. از یک چهار پایه کوتاه در زیر پاها در هنگام نشستن استفاده کنید.باید به صورت دوره ای بنشینید و راه بروید.
- خوابیدن: به منظور جلوگیری از گرفتگی عضلات پشت، باید به صورت دوره ای به هنگام فعالیت استراحت نمود. اجتناب از خوابیدن بر روی شکم، استفاده از جسم سفت و سخت مثل تخته تا از انحنای زیاد از حدکمر پیشگیری شود.
- کفش پوشیدن: از پوشیدن کفش های خیلی پاشنه بلند که باعث انحنای بیش از حد کمر می شود خودداری کنید.
- تقویت عضلات شکم و لگن: در نگهداری وضعیت صحیح بدن موثرند.

ورزش های درمانی برای گودی کمر
- شنا کردن و کرال سینه، می‌تواند تا 90 درصد در بهبود این ناهنجاری موثر باشد.
- انجام حرکت‌های کششی برای تقویت عضلات خلفی ران، عضلات شکم و عضلات سینه‌ای.
حداکثر وزن کوله پشتی برای سنین 10 تا 12 سال، دو و نیم کیلو است و برای افراد 12 تا 16 سال این وزن می تواند تا سه و نیم کیلوگرم افزایش پیدا کند.

ادامه مطلب را ببینید

۲۴ بهمن آغاز ثبت نام کنکور ارشد

12 اسفند پایان ثبت نام

هالوکس والگوس که به نام بونیون هم نامیده می‌شود، به انحراف خارجی اولین انگشت در مفصل متاتارسوفالنژیال اطلاق می‌شود این حالت عمدتا با درد قسمت میانی پا همراه است که مخصوصا وقتی بیمار کفش می‌پوشد بیشتر قابل توجه است.
هالوکس‌والگوس می‌تواند علتی خارجی یا داخلی داشته باشد.

نوع کفش و پوشش پا عامل اصلی خارجی برای هالوکس‌والگوس است (نظیر کفشی که پاشنه‌های باریک و بلند دارد).
دلایل داخلی شامل سابقه خانوادگی (سابقه خانوادگی این مشکل تا حدود 83 گزارش شده است)، همراه با کف پای صاف، و کنراکچر تاندون آشیل.

تشخیص افتراقی شامل هالوکس ریجیدیتوس (آرتریت مفاصل)، سیزاموئیدیت، شکستگی، نقرس، بیماری‌های روماتولوژیک، دردهای نورولوژیک (معمولا دیابت) و عفونت است.

چه باید کرد؟
از معاینه بیمار در حال ایستاده بپرهیزید چرا که ایستادن این بدشکلی را تشدید می‌کند.
قوس پا را به دقت مشاهده کنید، به دنبال کف پای صاف باشید، از بیمار بخواهید بایستد و به اطراف بچرخد و (در صورتی که درد اجازه می‌دهد) روی نوک انگشت بایستد.

هالوکس‌والگوس را از هالوکس ریجیدوس افتراق دهید چرا که این مشکلات به نحو متفاوتی درمان می‌شود. در هالوکس ریجیدوس بیمار درد دارد و سفتی عمدتا در اولین مفصل متاتارسوفالنژیال بوده و بدون دورسی فلکش است.
به شدت (درجه انحراف به خارج بند پروگزیمال از متاتارس اول توجه کنید: طبیعی: کمتراز 15 درجه؛ خفیف: کمتر از 20 درجه؛ متوسط:40ـ 20 درجه؛ شدید: بیش از 40 درجه).

سایر اشکال مهم شامل درگیری انگشت دوم (که ممکن است در معرض خطر دررفتگی باشد)، کیفیت پوست (کالوس نشان دهنده فشار بیش از حد روی یک نقطه است، ترک خوردگی پوست پیش‌بینی‌کننده زخم‌های قبلی پا است)، و ضربان‌ها و حساسیت‌ها است. سفتی مفصل متاتارسوفالنژیال مطرح کننده آرتریت است. به هالوکس ریجیدوس توجه کنید، چرا که درمان آن متفاوت است.

درمان محافظه‌کارانه و با اهمیت شامل تعدیل نوع کفش، استفاده از کفش پهن با یک کفی نرم و پاشنه کوتاه است. وسایل بدون نیاز به نسخه شامل پدهای مخصوص پنیه‌پا ممکن است علایم بیمار را بهبود بخشد. اگر این درمان‌ها مفید نبود، بیمار باید برای ساخت اسپیلینت متناسب با نیاز او به متخصص طب فیزیكی وتوانبخشی ارجاع داده شود.

این امر خصوصا در بیماران با دفرمیتی که از انجام عمل جراحی اکراه دارند. برخی مطالعات نشان داده‌اند که ارتوزها اساسا درد پای مرتبط با هالوکس‌والگوس را بهبود می‌بخشید. هالوکس‌والگوس معمولا به آهستگی پیشرفت می‌کند، بنابراین در صورت شکست درمان نگهدارنده ابتدایی، خطر کم بیمار را تهدید می‌کند همچنانکه مشخص شده است پیامد‌ نهایی آن هم خطری ندارد.

اگر علی‌رغم درمان نگهدارنده شکایات بیمار کماکان باقی بماند یا اگر دفرمیتی پیشرفت کرد، انجام جراحی باید مدنظر قرار گیرد  خطرات جراحی هالوکس‌والگوس شامل هالوکس‌واروس (اصلاح بیش‌از حد)، عود و بدترشدن عملکرد است.
هیچ یک از بیماران به سطح فعالیت قبلی خود برنمی‌گردند، و تا یک‌سوم آنها بعد از عمل قادر به پوشیدن کفش مورد علاقه‌شان نخواهند بود.

جراحی معمولا یک روز به طول می‌انجامد. بیماران باید تا دو هفته از عصای زیر بغل استفاده نموده بتوانند و سپس به تدریج تحمل وزنشان را افزایش داده و در حدود 6 هفتگی به وضعیت طبیعی برسند.
 

یکی از مزایای فیس بوک تعامل اطلاعات مفید در مورد شغلمونه! از اونجایی که فیس بوک فیلتر میشه دوستانی که به فیلتر شکن دسترسی ندارن از این امکان محروم میشن! یه سری از همکاران فعالمون در فیس بوک گه گاهی تصاویر جالبی رو لینک می کنن! بعضی هم از شاهکارهای خودشون در حین کار تصویر تهیه می کنن و کیس های جالبی رو به اشتراک می ذارن! من سعی می کنم از بهترینها استفاده کنم و اینجا در سلام پرتوکار با یه توضیح مختصر که هم برای بیمار قابل درک باشه هم برای همکارای پرتوکار و دانشجوها قرار بدم! امیدوارم لذت ببرید و استفاده کنید!

این رشته هایی که داخل زمینه سفید روده بزرگ (کولون) می بینید کرم های آسکاریس هستند! زمینه سفید رنگ باریمه! که اگه نبود کرمای محترم رو نمی تونستیم ببینیم! باریم یه نوع فلزه که اشعه ایکس رو خوب جذب می کنه و با بدن واکنش شیمیایی نمی ده! این ماده رو مثل پودر با طعم های مختلف درست می کنن (استریل و بسته بندی) وقتی می خوان از لوله گوارش گرافی بگیرن با آب قاطی می کنن می دن مریض می خوره (مثه گچ سفیده و بوی وانیل می ده) خلاصه بسته به جایی که می خوان گرافی بگیرن غلظتش فرق می کنه! و مقدارش البته! کرم آسکاریس هم که از دوره ابتدایی معرف حضورتون هست اگه نیست باید یادآوری کنم که یه نوع انگله که اگه آدم بهداشتو رعایت نکنه از طریق آب آلوده و یا خاک آلوده تخمش وارد بدن آدم میشه میره توی روده جا خوش می کنه متولد میشه از غذایی که آدم می خوره دزدکی می خوره و اینا از اون بدتر وقتیه که شروع کنه به زاد و ولد انقدر زیاد بشن که باعث انسداد روده بشن اوضاع وقتی بی ریخت میشه که کرما هوس مسافرت کنن برن سمت دهان و بینی یا اینکه دیواره روده رو سوراخ کنن خلاصه اینا خیلی خطرناکن حسن!

ترجمه: سارا محمدی (کارشناس رادیولوژی)

وقتی سونوگرافی اسپرم را نابود می کند پس چرا تصور می شود برای جنین بی خطر است؟

سونوگرافی آسیب شدیدی به سلامت جنین وارد می کند. سال هاست انجمن سلامت طبیعی، در مورد سونوگرافی هشدار می دهد، اما جریان اصلی پزشکی با وجود تناقض در ایجاد آسیب به وسیله امواج فراصوت، تصدیق می کند و اصرار دارد که سونوگرافی برای جنین کاملا ایمن است و امکان ندارد به سلامت جنین آسیب بزند.

اخیرا بنیاد بیل و ملیندا گیتس پروژه ای ارائه داده است که به  ناباروری موقت مردان به وسیله در معرض قرار دادن اسکروتوم با امواج فراصوت می پردازد. انرژی سونوگرافی سوزاننده ی تولید شده، عملکرد بیولوژیک طبیعی بیضه را قطع می کند و مرد را برای 6 ماه عقیم می کند.

به عبارت دیگر سونوتراپی دارای انرژی کافی جهت از کار انداختن موقت بیضه  و ازبین بردن عملکرد بنیادی اسپرم  برای نیمی از سال است.  پس چرا فکر می کنند در مورد جنین در فرکانس مشابه خطری ندارد و ایمن است؟

اساس سونوگرافی تولید صدای بلندی است که در محدوده شنوایی انسان نیست. هیچ شکی نیست که این امواج به جنین آسیب می زند و در وی اختلال ایجاد می کند و به طور حتمی برای جنین استرس و شوک ایجاد می کند. با این وجود هنوز والدین جوان از این مسئله به اندازه کافی اطلاع ندارند. آنها می خواهند تصویر نوزادشان را قبل از تولد ببینند بنابراین آنها  آسیب بافتی و ترومای آلتراسانیک را به خاطر گرفتن عکس فوری برای نشان دادن به دوستان نزدیکشان به نوزادشان تحمیل می کنند.

جهت روشن کردن این مسئله باید گفت نباید مخالف سونوگرافی پزشکی ضروری بود زیرا برای قضاوت در مورد نگرانی های مربوط به سلامت مادر و جنین منطقی است. اما باید با استفاده از سونوگرافی برای عکس برداری از جنین و یا ارضاء حس کنجکاوی والدین مخالفت نمود. سونوگرافی تفریحی به شدت خودخواهانه است. خودخواهی و پوز دادنی که حقیقتا برای سلامت جنین مضر است.

صوت به سادگی از درون مایع عبور می کند و جنین در کیسه ای از مایع آمنیوتیک قرار دارد که می تواند انرژی سونوگرافی را به جنین منتقل کند.

آسیب های سونوگرافی به جنین

در اینجا وب سایتهایی که در مورد آسیبهای سونوگرافی به  جنین نوشته اند مرور می کنیم

از وبسایت  Independent 

مطالعه بر روی 3000 زن استرالیایی نشان می دهد، اسکن سونوگرافی مکرر در خلال بارداری باعث می شود رشد رحم محدود شود و نوزادانی با اندازه کوچکتر از حد طبیعی متولد شوند.

یافته های گزارش شده در لانست دانشمندان را به انجام تحقیقات بیشتر درباره ی آثار سونوگرافی رهنمون می شوند، و پزشکان متخصص زنان و زایمان را مجاب می کند که سونوگرافی قبل از تولد را با این تصور که آسیبی وارد نمی سازد به مدت طولانی انجام ندهند.

از  وب سایت Midwifery Today

مسئله ایمنی با مشکل شرایط اکسپوژر پیچیده تر می شود. واضحتر آنکه هر اثر زیستی ممکنست به عنوان نتیجه سونوگرافی که وابسته است به دوز دریافتی به وسیله مادر و جنین اتفاق بیافتد.
اما هیچ استاندارد ملی یا بین الملی جهت تعیین میزان های خروجی تجهیزات سونوگرافی وجود ندارد. نتایج این شرایط شوکه کننده در گزارش رویدادهای مجله انگلیسی ژنیکولوژی و زنان و زایمان در مقاله ای با عنوان اینکه دستگاه سونوگرافی که برای زنان باردار استفاده می شود که در شدت خروجی بسیار بالا و بسیار پایین طبقه بندی می شوند؛ با این حال آثار یکسانی دارند. گزارش می گوید «دستگاه سونوگرافی  با پایین ترین قدرت، جهت تشخیص، کافی و جوابگوست. چگونه می توان توجیه کرد اکسپوژر بیمار 5000 بار بزرگتر باشد؟
» این موضوع دولت را وادار می کند که راهبردهایی را برای خروجی تجهیزات آلتراسونیک و قانون الزام آوری برای کارخانجات تولید کننده تجهیزات برای ویژگی های شدت خروجی دستگاه تصویب کند. تا آنجا که می دانیم در هیچ کشوری هنوز چنین چیزی وجود ندارد.

از وب سایت Natural News

موش های بارداری که تحت تابش سونوگرافی قرار گرفته اند فرزندانی به دنیا آورده اند که از ناهنجاری مغزی رنج می برند. موش ها برای 30 دقیقه یا بیشتر تحت تابش سونوگرافی قرار گرفته اند، مهاجرت نورون های مغزی به مکانهای نامناسب مغز معنی دار است.