سلام پرتوکار

ایمپلنت های سینه انواع مختلفی دارند و اکثرا پروتزهای تک لومنی هستند که ژل سیلیکونی درون پوسته ای سیلیکونی الاستومری قرار دارد. هنگام کاشت پروتز یک کپسول فیبری در اطراف ایمپلنت تشکیل می شود. در مواردی که پارگی ایمپلنت اتفاق می افتد در واقع پوسته الاستومری شکسته می شود و باعث خروج ژل سیلیکونی می شود. پارگی درون کپسولی سیلیکون زمانی اتفاق می افتد که پوسته الاستومری پاره می شود اما کپسول فیبری اطراف آن سالم می ماند. سیلیکون به راحتی از کپسول خارج نمی شود و تشخیص آن به صورت بالینی یا از طریق ماموگرام بسیار مشکل است. پارگی داخل کپسولی به بهترین وجه با ام آر آی قابل مشاهده است. ایمپلنت در مواردی که برای بازسازی استفاده می شود به علت کاهش بافت پوشاننده زیر عضله پکتورالیس قرار میگیرد و برای همین زودتر هم خراب می شود. عوارض جانبی ایمپلنت : عفونت و از بین رفتن احساس نوک پستان و بدفرمی می تواند باشد. هیچ اهمیت بالینی شناخته شده ای برای ایمپلنت وجود ندارد. زمان متوسط پارگی ایمپلنت سیلیکونی هشت تا ده سال است. ایمپلنت با افزایش خطر ابتلا به سرطان ارتباطی ندارند. اما به طور معمول سرطان پستان در این موارد در مراحل پیشرفته تر تشخیص داده می شود. در خانم هایی که ایمپلنت دارند حساسیت ماموگرافی از 67%به 45% کاهش می یابد. مهمترین عاملی که باعث پارگی ایمپلنت می شود ضربه است. FDA استفاده از ایمپلنت سیلیکونی را به دلیل رواج بی رویه بین سالهای 1992-2006محدود کرد و فقط برای بازسازی بعد از ماستکتومی مجوز می داد. طبق دستور العمل اخیر FDA جهت ارزیابی نشت خاموش ایمپلنت سه سال بعد از کاشت و بعد از آن هر دو سال یکبار انجام ام آر آی پستان توصیه شده است.

در تصویر ام آر بر وزن T2

Saline hyperintense>silicone>parenchyma

در تصاویر STIR حذف آب⬅فقط سیلیکون روشن
در تصاویر T1 با کنتراست و حذف چربی⬅سیلیکون hypointense و کپسول طبیعی inhance
چین و چروک در پوسته ایمپلنت طبیعی است.
پارگی ایمپلنت با نشانه های زیر همراه است:
در پارگی جزئی و داخل کپسولی
Keyhole sign, teardrop sign, noose
در پارگی کامل
Linguine sign

Keyhole sign👉مثل جای کلید Ω
Teardrop sign👉 مثل قطره اشک
Linguine sign👉تعدادی خطوط در هم و برهم مثل رشته های اسپاگتی

یکی از روش های حفاظت اندام های سطحی حساس به اشعه بیمار از جمله عدسی چشم ها، تیرویید و یا پستان ها و... در برابر اشعه ایکس در سی تی اسکن استفاده از سپرهای حفاظتی از جنس بیسموت است.
اما سوالی که همیشه ذهن پرتوکار را در استفاده از شیلد در سی تی اسکن برای بیمار مشغول میکند اینست که آیا این روش در کاهش دوز بیمار به واقع موثر است و کیفیت تصویر کاهش میابد؟ آیا روش موثرتری وجود دارد؟ در ادامه پاسخ این سوال را خواهم داد.
مزایای استفاده از شیلد بر کسی پوشیده نیست از جمله کاهش دوز قدامی سطحی یعنی دقیقا محلی که نگران آن هستیم و زیر شیلد قرار میگیرد. ایجاد احساس امنیت در بیمار و استفاده آسان. اما باید بدانیم استفاده از شیلد روش کاملا موثری محسوب نمی شود. چون فقط باعث کاهش دوز قدامی میشود و مانع خروج فوتون از بیمار می شود. روی کیفیت تصویر اثر منفی گذاشته و دقت اعداد سی تی را کاهش می دهد. نویز و ارتیفکت دارد. در مدولاسیون جریان تیوب اختلال ایجاد می کند و نیاز به ضد عفونی و جابجایی دارد.
همانطور که در تصویر سوم میبینید روش موثرتری برای کاهش دوز بیمار هست و کارشناس حرفه ای با بهره بردن از این روش می تواند بدون استفاده از شیلد و با استفاده از مدولاسیون جریان تیوب تا 40درصد دوز بیمار را کاهش دهد. این درحالیست که روش شیلد گذاری 28درصد دوز بیمار را کاهش می دهد.

سی تی اسکن یکی از روشهای عکسبرداریست که بیمار در حین انجام آن اشعه زیادی دریافت می کند و ریسک ابتلا به سرطان در کودکانی که تحت سی تی قرار میگیرند نگران کننده است.
یکی از بهترین و موثرترین روش های کاهش دوز ارگان های حساس به اشعه که در سطح بدن قرار دارند در سی تی اسکن استفاده از روش organ based tube current modulation است.
در این روش زمانیکه تیوب در حال عبور از کنار اندام های سطحی مثل عدسی چشم، تیرویید، پستان و گنادهاست جریان تیوب کاهش می یابد. یعنی وقتی تیوب می چرخد به حد فاصل قدام بدن که میرسد اشعه کاهش می یابد.
بر اساس تصویر اسکات مدولاسیون جریان تیوب MA را تخمین میزند. این گزینه را اپراتور دستگاه انتخاب میکند
نام تجاری نرم افزار مدولاسیون جریان تیوب بدین شرح می باشد
GE 👉 Auto MA 3D
Siemens 👉 Care dose 4D
Philips 👉Z-DOM
Toshiba 👉 Sure Exposure
استفاده از روش مدولاسیون جریان تیوب باعث کاهش چهل درصدی دوز جذبی بیمار در سی تی اسکن می شود با انتخاب آیتم مدولاسیون جریان تیوب کیفیت تصویر ازبین نمی رود و نیازی به استفاده از شیلدهای سطحی و اضافه نیست