سلام پرتوکار

توموالاستوگرافی نوعی تکنیک ام آر آی است که ویژگی های مکانیکی تومورها را قابل مشاهده می سازد. بر اساس تحقيقات محققان دانشگاه پزشکی آلمان می توان با استفاده از این روش ضایعات خوش خیم و بدخیم کبدی را از یکدیگر تشخیص داد. با استفاده از این روش تشخیص بدخیمی بر خلاف معمول با روش غیر تهاجمی انجام پذیر خواهد بود. در توموالاستوگرافی بیمار در حین ام آر آی تحت تابش امواج صوتی قرار میگیرد که تقریبا پنج دقيقه طول میکشد. الاستوگرافی با استفاده از امواج مکانیکی که حاصل انعکاس امواج صوتی فرستاده شده به درون کبد است از بافت کبد نقشه برداری نموده و تغییرات بافت جامد-مایع نسج نرم را مشخص می کند.

به طور معمول سرطان و بافت های سرطانی به شکل یک بافت سفت (نواحی سفت) در بدن ظاهر می شوند، اگرچه توده های خوش خیم هم ممکن است در ظاهر سفت به نظر بیایند ولی به سفتی توده های سرطانی نیستند، این را در نظر بگیرید که بافت های سلولی بدن از یک سری بلوک های سلولی با ساختاری ماکروسکوپی و میکروسکوپی تشکیل شده اند، حال تشخیص این بافت ها با تغییراتی که در اثر آسیب به آنها پیدا می کنند با کمک تکنیک لمس اگر نزدیک به سطح پوست بدن نباشند، بسیار سخت، مشکل و در مواردی غیر ممکن خواهد بود.

بیمار در وضعیت خوابیده به پشت روی میز اسکنر قرار میگیرد و یک درایور غیرفعال آکوستیک طبل مانند در برابر دیواره بدن، نزدیک به کبد قرار گرفته و توسط یک کمربند الاستیک محافظت می شود که در اطراف بدن بیمار پیچیده شده است. درایور منفعل از طریق یک لوله قابل انعطاف پلی وینیل کلراید (PVC) به یک سیستم بلندگو صوتی که در خارج از اتاق اسکنر قرار دارد متصل می شود ، که یک لرزش مکانیکی خارجی برنامه ریزی شده را فراهم می کند. بلندگو صوتی ارتعاشات را در فرکانس های شنیداری (به طور معمول 40Hz-80Hz) تولید می کند، که از طریق لوله به درایور منفعل منتقل می شوند. در MRE یک توالی تصویربرداری گرادیان اکو ، برای به دست آوردن تصاویر از انتشار موج در کبد استفاده می شود. بعداً ، الاستوگرامها با استفاده از وارونگی مستقیم معادلات دیفرانسیل که توصیف انتشار موج است محاسبه می شوند . علاوه بر کبد ، MRE برای استفاده در ارگانهای دیگر مانند مغز ، سینه ، ماهیچه ، قلب ، کلیه ، طحال و ریه نیز تنظیم شده است.

Diffusion tensor imaging (DTI) نوعی تکنیک ام آر آی است که با استفاده از پدیده انتشار ناهمسانگرد ساختمان اکسون های مغز همان ماده سفید مغز را به تصویر می کشد.
Fiber tractograghy(FT)
روش بازسازی سه بعدی داده های جمع آوری شده به وسیله DTI جهت ارزیابی رشته های عصبی می باشد.
Diffusion weighted imaging(DWI)
روشی بر مبنای اندازه گیری حرارت ناشی از حرکت براونی مولکولهای آب است. درون ماده سفید مغز مولکولهای آب تمایل دارند آزادانه در طول دسته های اکسونی حرکت کنند تا در عرض آنها. این نوع حرکت مولکولهای آب وابسته به پدیده انتشار را ناهمسانگردی (anisotropy) می نامند.
تصویر حاصل از نقشه برداری از طول رشته های عصبی که حداکثر پدیده انتشار را ایجاد می کنند DWI می باشد.
برای بسیاری DTI مترادف تصویربرداری از سیستم اعصاب مرکزی CNS می باشد. در حالیکه این روش تنها برای مغز و نخاع نیست و جهت ارزیابی سیستم های سازمان یافته بدن خارج از CNS نیز به کار می رود.
کاربردهای DTI
1.ارزیابی تغییر شکل ماده سفید که بر اثر تومور ایجاد می شود مانند انحراف، نفوذ و از بین رفتن ماده سفید.
2. ترسیم آناتومی مغز رشد نیافته
3. برنامه ریزی قبل از عمل جراحی
4. بیماری آلزایمر و تشخیص زود هنگام بیماری اسکیزوفرنی
5. دیسپلازی کانونی قشر مغز
6. مالتیپل اسکلروزیس جهت ارزیابی پلاک ها
7. تشخیص زودهنگام پاتولوژی های اعصاب محیطی و عضلانی -اسکلتی
کد رنگ ها ی رایج در تصویربرداری fiber tractography :
1. قرمز⬅فیبرهای عرضی
2. سبز⬅فیبرهای قدامی-خلفی
3. آبی⬅فیبرهای فوقانی-تحتانی
پ. ن :تصاویر استفاده شده تزیینی می باشد.ترجمه سارا محمدی منبع ⬇
https://radiopaedia.org/articles/diffusion-tensor-imaging-and-fibre-tractography

black-blood CT
یعنی رندرینگ سینمایی خون سیاه (BBCR) كه نمای دقیقی از آناتومی و پاتولوژی اندولومینال قلب را نشان می دهد. در این روش با کمک نرم افزار مستقلی با رندر(نمایش تصاویر سه بعدی بر روی صفحه نمایش دو بعدی) سینمایی (CR) تصاویری سه بعدی از داده های توموگرافی کامپیوتری (CT) ایجاد می شود. رندرهای سینمایی از نوعی نورپردازی استفاده می کند تا افکت های عمق و سایه را به مجموعه داده های حجمی CT اضافه کند و باعث تغییرات چشمگیر تصویر می شود. تصاویر از بازسازی داده های حجمی وکسل های ایزوتروپیک ایجاد می شود. با استفاده از تصاویر اسکن قفسه سینه با تزریق کنتراست و رندر آن می توان این تصاویر را در تشخیص موارد پاتولوژیک مهم مانند ترمبوز اینترا مورال و یا در ارزیابی دستگاه های قلبی استفاده نمود. این روش به ویژه در شناسایی تغییرات در ترابکولاسیون میوکارد ، به تصویر کشیدن پروتز دریچه های قلب و ارائه نمای اینترا لومینال آنوریسم ها مفید است. با این حال ، این روش به دلیل افکت سایه زنی ، ممکن است باعث پنهان شدن برخی موارد پاتولوژیک نیز بشود.
پ.ن: این تصاویر به وسیله نرم افزار (syngo.via VB30 ، زیمنس Healthineers) ایجاد شده است.
جهت اطلاع بیشتر اینجا را ببنید: https://www.auntminnie.com/index.aspx?sec=ser&sub=def&pag=dis&ItemID=126758
#BBCR #MEDICALIMAGING #CTSCAN #CARDIACIMAGING

بیمار خانم 72ساله با درد مزمن شکم و سابقه
فشار خون بالا. کولونوسکوپی تشخیصی انجام شد اما با توجه به زاویه تنگ خم طحالی کولون، کولونوسکوپی کنسل شد و برای باریم انما فرستاده شده است. در باریم انما توسط یک کارشناس با تجربه کاتتر بالون دارتعبیه شد و 100 میلی لیتر باریم با غلظت 60 درصد تزریق شد. در حین ترزیق کنتراست از رکتوم خارج و وارد واژن و رحم شد. این روش بلافاصله متوقف شد و کاتتر حذف شد. بیمار از ناراحتی شکم شکایت کرد. همچنین از نظر بالینی با تاکیکاردی و خونریزی جزئی واژینال مواجه شد. بنابراین سی تی اسکن کامل شکم و لگن انجام شد.

در تصاویر سی تی اسکن باریم در داخل پارانشیم کبد، طحال، رحم و بن بست داگلاس مشاهده شد. باریم به وسیله گردش خون پورتال از طریق شبکه وریدی واژن وارد شده است.
تشخیص: باریم انما اینتراوازیشن
درمان: بیمار تحت مراقبت ویژه قرار گرفت و درمان های حمایتی و آنتی بیوتیک های وسیع الطیف دریافت نمود و بعد از بهبودی کامل مرخص شد.
Findings
Fluoroscopy: Image shows vaginal intubation with rectal balloon catheter. Barium sulfate contrast can be seen within the vagina and uterus.
CT: Plain CT of the abdomen shows barium within the liver parenchyma, spleen, uterus, and the pouch of Douglas. The barium had intravasated into the portal circulation through the vaginal venous plexus.
Diagnosis: Barium enema intravasation

باریم انما اینتراوازیشن یکی از عوارض نادر باریم انما محسوب می شود. اگرچه نادر است ولی می تواند بسیار خطرناک باشد وقتی که آمبولی ریه ایجاد کند باعث مرگ ناگهانی بیمار می شود.

میزان مرگ و میر ناشی از آمبولی ریه 67 درصد گزارش شده. اینتراوازیشن معمولا در زنان مسن بالای 60 سال اتفاق می افتد به احتمال زیاد عوامل موثر عبارتند از: ضعف عضلات ناحیه پرینئال، آتروفی واژن، بیقراری بیمار و استفاده از کاتتر بالون دارهمچنین چاقی، جراحی های قبلی کولون، فشار خون بالا، کولونیک واژینال پرفوریشن و بیماریهای مزمن می توانند از عوامل خطر ساز اینتراوازیشن باشند.
توصیه میشود در بیماران مسن و دارای ریسک بالا از پروسیجرهای ایمن تری استفاده شود و کنتراست محلول در آب و استفاده نکردن از کاتتر میتواند خطر ایجاد مشکلات اینچنینی را برای بیمار کاهش دهد. همچنین این نوع بیماران باید در مراکزی مورد تصویربرداری قرار بگیرند که مجهز باشند مانند بیمارستان ها

ترجمه سارا محمدی از وبسایت auntminnie.com