اندازه گیری اختلاف طول اندام تحتانی leg-length discrepancy (LLD)
در رادیولوژی روش های مختلفی برای اندازه گیری(LLD) اندازه گیری اختلاف طول اندام تحتانی وجود دارد.
1. تلئورونتگنوگرام (teleoroentgenogram)
تلئورونتگنوگرام روشی است که در آن بیمار مقابل کاست بزرگ به صورت AP میایستد و از فاصلهی cm180 به مرکز فیلم یک اکسپوز انجام میشود. در این روش باید هر دو کشکک کاملاً در قدام قرار بگیرد.
2. ارتورونتگنوگرام (orthoroentogenogram)

این روش برای کاهش بزرگنمایی از سه اکسپوز روی یک فیلم بهره میگیرد. به این صورت که روی یک کاست بزرگ 17×14 اینچ بیمار به صورت سوپاین دراز میکشد و بیحرکت میماند و سه نقطهی لگن، زانو و مچپا مورد اکسپوز قرار میگیرد.
3. اسکنوگرام (alignment view)
نام اسکنوگرام از روشی به نام Slit Scanography که در سال 1937 ابداع شده گرفته شده است. Slit Scanography روشی است که در آن اشعه ایکس از یک شکاف باریک از کلیماتور به فیلم تابیده میشود درحالیکه تیوب در حال حرکت است.
در روش اسکنوگرام بیمار سوپاین روی میز رادیوگرافی میخوابد و یک خطکش رادیواوپک روی میز بین دو اندام تحتانی وی قرار دارد. فاصله بیمار تا تیوب 101 سانتیمتر است و از کاست 43×14 اینچ استفاده میشود. سه تصویر AP جداگانه با تمرکز روی لگن، زانو و مچپا روی یک کاست بدست میآید. بیمار در حین اکسپوزها بیحرکت است و کاست حرکت میکند. این روش در اطلس مریل به نام اسکنوگرام معرفی نشده است.
4. CR اسکنوگرام
در این روش سه کلیشه از لگن، زانو و مچپا به صورت ایستاده تهیه میشود و FFD=203cm. سپس با استفاده از نرمافزار Stitching کلیشههای بدست آمده را به هم وصل میکنند و با ابزارهای اندازهگیری LLD را بدست میآورند.
5. DR اسکنوگرام
این روش مشابه CR انجام میشود، و تفاوت آن در گیرنده تصویر است.
6. سونوگرافی
7. سیتی اسکن
در این روش از هر دو استخوان ران تا ساقپا یک AP اسکات ویو انجام میشود که از سر فمور تا کاندیل داخلی فمور اندازهگیری میشود.
8. MRI
در این روش یک تصویر T1W با توالی اسپیناکو به صورت کرونال از اندام تحتانی گرفته میشود که سر فمور تا کاندیل داخلی فمور اندازهگیری میشود.
منبع: http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2628227



آدرس جدید ما xrays.ir