قدر نعمت هایی که داریم می دونیم؟
چند روز پیش یه مورد پرتابل قفسه سینه از بخش آی سی یو نوزادان (NICU) داشتم. جایی که نوزادای نارس و بدحال رو نگه داری می کنن.
طبق معمول یه کاست 18 برداشتم و به سرعت رفتم NICU کلا بخش نوزادان از همه جای بیمارستان قشنگتر و تمیزتره. پرستاراش خیلی مهربونن مریضاشم که خیلی نازن! خلاصه رفتم تو یه نی نی دیدم که فقط 800 گرم بود. کل بدنش رو میشد توی یه کاست 18 عکس برداری کرد!
مستقیم از زایشگاه آورده بودنش! طفلی حالش خیلی بد بود! تنفسش قطع شده بود و قلبشم خیلی کند می زد! پرستار مرتب بهش تنفس مصنوعی می داد با آمبوبگ! دکتر هم بالا سرش بود! حدود 2-3 دقیقه قلبشم وایساد! سرش سیاه شده بود(سیانوز) و بدنش سرد! پرستار با یه انگشت ماساژ قلبیشم شروع کرد و من توی دلم دعا می کردم زنده بمونه! خیلی غصه دار بودم! یهو دوباره قلبش راه افتاد اما تنفس نداشت! یه 20 دقیقه ای پرستار تلاش می کرد! و دکترا ناامیدانه می گفتن این زنده نمی مونه!
پرستار گفت شده با آمبو نگه اش می دارم!
یکی از دکترا برگشت به من گفت! ما که سالم بودیم چی شدیم که این بخواد بشه! و رفت نشست! و من با خودم گفتم آخه مامان و باباش چی؟
هیچی دیگه یکم فکر کردم با خودم که چه قدر آدم باید ناشکر باشه که بگه من هیچی نشدم اینم هیچی نمیشه واسه چی بیاد به دنیا!
یاد آیه قرآن افتادم که میگه ((وَ مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا )) و هر کس نفسی را حیات بخشد و از مرگ نجات دهد، همانند آن است که همه مردم را حیات بخشیده است. سوره مائده آيه32. و اینکه نعمت حیات چه نعمت بزرگیه و انسان در هر صورت باید قدر این نعمت رو بدونه!
توی افکار خودم غرق بودم که گفتن شما می تونی برگردی هر وقت لازم شد می گیم بیا عکسشو بگیر!
و من مثه آدمای شکست خورده، غمگینانه برگشتم بخش!
دیگه هم از NICU با من تماس نگرفتن!
آدرس جدید ما xrays.ir