والله لا يحبنا عبد ابدا ولو کان أسيرا في الديلم الا نفعه حبنا، وان حبنا ليساقط الذنوب من بني آدم کما يساقط الريح الورق من الشجر .

سوگند به خداوند هر کس ما را دوست داشته باشد، اگر چه در دورترين نقاط مانندديلم اسير باشد، دوستي ما براي او مفيد است . همانا محبت ما گناهان فرزندان آدم را از بين مي برد، همانطور که باد برگ درختان را مي ريزد .

بحارالانوار ج 44 ص 24