سلام پرتوکار

کاتتر دیالیز یا شالدون
به کاتتری که برای تعویض خون به وسیله دستگاه همودیالیز برای بیمار تعبیه می شود شالدون گفته می شود.
کاتتر دیالیز از دو لوله تشکیل شده است:
لوله وریدی
لوله شریانیاین واژه برای افراد غیر حرفه ای گیج کننده است چون هر دو لوله در ورید قرار می گیرند لوله شریانی(قرمز رنگ) برای برداشت خون از بیمار و انتقال آن به دستگاه دیالیز استفاده می شود در حالیکه لوله وریدی (آبی رنگ) خون را از دستگاه دیالیز به بیمار برمی گرداند. میزان جریان خون در کاتتر های دیالیزی بین 200 تا 500 میلی لیتر بر دقیقه است.
اگر بیمار  به دیالیز طولانی مدت نیاز داشته باشد از کاتتر دیالیز سخت تری استفاده می شود. کاتتر های مذکور از جنس داکرون است و تقریبا 2 تا 3 سانتی متری زیر پوست را سوراخ می کند. سوراخ ایجاد شده باید از عفونت محفوظ بماند. بیشتر کاتتر های دیالیز معمولی که امروزه در فروشگاه ها عرضه می شوند از نوع کاتتر دیالیزی دو قسمتی یا split هستند. این کاتتر 2 لوله جدا از هم را دربردارند.کاتتر درون یک ورید بزرگ قرار داده می شود. محل رایج آن ورید اجوف فوقانی یا SVC است. کاتتر با سوارخ کردن ورید جاگیلر (jugular)  داخلی در گردن (معمولا سمت راست)  به سمت پایین و به سمت قفسه سینه رانده می شود. به همین ترتیب کاتتر SVC را می توان از طریق ورید تحت ترقوه ای (subclavian) راست پشت استخوان ترقوه قرار داد. چنانچه پیدا کردن ورید اجوف فوقانی سخت باشد می توان از وریدهای فمورال  استفاده نمود. ورید فمورال به علت قرار گرفتن در ناحیه کشاله بیشتر در معرض عفونت می باشد همچنین بیمار نمی تواند قائم بنشیند. 

منبع: ویکی پدیا