سلام پرتوکار

یه روز توی بخش سرپایی کارآموزی داشتیم معمولا پرسنل بیمارستان از وجود ما نهایت استفاده رو

می بردن بنابراین به ما اعتماد می کردن و میرفتن دنبال کارای دیگشون ما هم تقسیم می شدیم به

گروه هایی جهت پذیرش، پوزیشن دادن ، شرایط دادن و تاریکخونه و غیره

معمولا هم عده ای غایب بودن !

اون روز یه درخواست ساده شکم از یه دختر بچه ۳ ساله داشتم

بچه رو خوابوندم روی تخت وبا کلی مکافات آرومش کردم یه کاست ۳۰  بیشتر نداشتیم (امکانات رو حال

 میکنی) باید ۲۴ میذاشتم اما مجبور بودم خلاصه کاست انقدر بزرگ بود که از شونه تا لگن بچه رو 

رو شامل میشد چاره ای نداشتم من فقط ناحیه شکمش رو می خواستم  خلاصه فیلد رو محدود کردم

به زیر دیافراگم تا بالای سمفیز و شرایط عالی و اکسپوز! 

عکس که حاضر شد چکش کردم مارکرم که گذاشته بودم دیگه میخواستم عکس رو تحویل مریض بدم

که یهو سر وکله جناب x که شیفتش بود و کلا سواد آکادمیک نداشت و کاردان تجربی بود پیدا شد

گفت عکسو ببینم دادم وخوشحال که الان تعریف میکنه

گفت چرا اطراف عکست سفیده شما هنوز نمی دونی کلیشه باید کلش سیاه بشه

منم گفتم جناب این درخواست ساده شکم بوده و کاست کوچیکتر نبود مجبور شدم فیلد رو ببندم

گفت اینطوری عکس زیبا نیست شما باید به زیبایی شناسی اهمیت بدی

گفتم من نمی تونم الکی قفسه سینه و لگن مریض رو اشعه بدم اونم فقط به دلیل زیبایی شناسی

گفت مریض که اشعه ای نمیخوره و کلی دلیل که نشون داد خیلی بیسواده

منم گفتم من با شما بحث نمیکنم شما همش میخواین حرف خودتونو ثابت کنید

اصولا وقتی آدم غیر منطقی میبینم عصبانی میشم 

از اون به بعد با من چپ افتاد 

واقعا چرا آدم باید روی حرف اشتباهش پافشاری کنه و حاضر نباشه  اشتباهش رو قبول کنه

به نظر من هیچی از آدم کم نمیشه اگه به اشتباهش اعتراف کنه و یه عذرخواهی ساده کنه